با آغاز به کار دوره نهم اتاق بازرگانی ایران این سوال بار دیگر طرح می شود که مسئولیت و رسالت اصلی اتاق در شرایط کنونی کشور چه باید باشد؟ اتاق بازرگانی همواره بر نمایندگی بخش خصوصی تاکید داشته و کوشیده تا کانال موثری برای انتقال مطالبات فعالان بخش خصوصی به حاکمیت باشد. مطالبات بخش خصوصی واقعی در راستای منافع ملی است و شامل اقداماتی است که به رشد پایدار اقتصادی کشور می انجامد، ولی متاسفانه حاکمیت در اکثر موارد گوش شنوایی برای این مطالبات نداشته و یا اراده سیاسی لازم را برای اعمال اصلاحات ساختاری لازم از خود نشان نداده است. اتاق نهم چگونه می تواند حاکمیت را قانع کند که باید ضرورریات اقتصادی را بپذیرد؟
اتاقهای بازرگانی نمایندگانی در نهادهای تاثیرگذاری همچون شورای پول و اعتبار، شورایعالی بورس و شورای رقابت دارند ولی متاسفانه سیاستگذاران به غیر از موارد محدود، توجهی به توصیه های فعالان دلسوز اقتصادی نداشته اند. اتاق بازرگانی چگونه می تواند از «نقش مشاوره ای» خود فراتر رود؟ اتاق بازرگانی باید به نهادی کنشگر در عرصه اجتماعی و سیاسی تبدل شود. در کشور ما معمولا اهل سیاست وارد اقتصاد شده اند ولی زمان آن رسیده که فعالان اقتصادی وارد سیاست شوند و عقلانیت اقتصادی را وارد سیاستگذاری کنند.