دور هفتم مذاکرات هسته ای ایران با گروه 4+1 که نخستین دور مذاکرات دولت سیزدهم با این گروه بود با واکنش طرف های مقابل به بسته پیشنهادی کشورمان و در حالی که آن را زیاده خواهی و زیاده روی ایران در مذاکرات خواندند، پایان یافت، و با این که به برخی تعبیرها این پایان ناگهانی می تواند نشانی از شکست مذاکرات وین باشد، و حتی به گفته علی باقری، مذاکره کننده ارشد کشورمان، طرف های اروپائی از برخی پیشنهاد های ایران ناراضی بودند، نهایتا قرار شده که مذاکرات در اواخر هفته جاری دوباره از سر گرفته شود. آنچه، اما در آغاز این مذاکرات و پیش ازگفت و گو میان طرفین برای کارشناسان و تحلیل گران حائز اهمیت است تمرکز برعنوان این مذاکرات است که از «مذاکرات هسته ای» یا «مذاکرات احیای برجام» به «مذاکرات لغو تحریم ها» تغییرکرده است.
همه اتفاقنظر دارند که اولویت ما در مذاکرات باید رفع تحریمها باشد. اصولا اعمال تحریمها هم برای بازگرداندن ما به مذاکرات بوده و هیچ یک از طرفها هم اختلاف نظری در اینباره ندارند. مسئله بر سر میزان پذیرش اصول و بازگشت به توافقهای قبلی است. بنظر میرسد آنچه که حتی چینیها و روسها را متعجب کرده اینست که مذاکره کنندگان ما بجث رفع تحریمها را نه به عنوان نتیجه مذاکرات، بلکه عملا به عنوان پیششرط مذاکرات عنوان کرده اند. در این میان اما وضعیت اقتصادی کشور در سراشیبی اضمحلال بیشتر قرار دارد.