به اشتراک بگذاریدسردار رمضان شریف، سخنگوی سپاه پاسداران با اشاره به فایل صوتی که از جلسه سردار جعفری با ذولقدرنیا فاش شده گفته است که افراد متهم به فساد مالی دستگیر شده اند. در این فایل صوتی سخنانی پیرامون تخلف 8 هزار میلیارد تومانی هلدینک یاس که وابسته به سپاه است ابراز می شود و افرادی همچون سردار آبرومند و قالیباف به عنوان حامیان جریانی که به فساد 8 تریلیون تومانی انجامیده، نام برده می‌شوند. سردار رمضان شریف گفته که از ۵ سال گذشته، دستگاه‌های نظارتی سپاه به موارد سوء مدیریت و تخلف در یکی از شرکت‌های وابسته به بنیاد تعاون سپاه مظنون شدند و پرونده پس از بررسی به محاکم قضایی ارجاع و احکام متخلفان که هم اکنون در حال سپری کردن دوران محکومیت خود می باشند، صادر شد.
طبیعی است که نیروهای برانداز و مخالف نظام از فاش شدن این فایل صوتی به وجد بیایند و تلاش کنند که حداکثر استفاده تبلیغاتی را از فسادهای موجود در نیروهای مرتبط با سپاه و سایر نهادهای نظام بکنند. ولی سوال اینجاست که چرا نیروهای سیاسی داخلی هیچ سخنی از این فایل صوتی نمیگویند و نسبت به فسادهای موجود اعتراضی نمی‌کنند؟ چرا فقط نیروهای موسوم به عدالت‌طلب معترضند؟ سکوت موجود موید این تفکر حاکم بر جامعه است که هم اصلاح‌طلب و هم اصولگرا در فساد سیستمی شریکند و در این موضوع با هم توافق دارند.
هرچند سخن گفتنِ صرف از فساد، به پدیده «بی‌حسی در برابر فساد» (Corruption Fatigue) می‌انجامد، ولی در اینجا ما با سرنوشت نامعلوم چند تریلیون تومان مواجهیم و سکوت در برابر این حجم از فساد، خود به عنوان مصداقی از فساد تلقی خواهد شد. در ضمن باید توجه داشت که متهمین ردیف اول نیز نه تنها مورد پیگیری قانونی قرار نگرفته‌اند، بلکه عملا بازخورد مثبت هم گرفته و وارد پست‌های جدید سیاسی شده اند. در این شرایط دستکم برای حفظ آبروی سیاسی و جذب افکار عمومی هم که شده، گروه های سیاسی باید بدون در نظر گرفتن گرایشات درون حزبی و حاکمیتی، در برابر فساد و مفسد موضع بگیرند. برغم این ضرورت شاهدیم که تنها چهره‌های نزدیک به جریان عدالت‌طلب هستند که موضوع را جدی گرفته‌اند. برخی از ناظران امور سیاسی ایران، عدالت‌طلبان را یک جریان پوپولیستی ارزشی با گرایش‌های چپگرایانه افراطی توصیف می‌کنند. اما سوای این تحلیل‌ها، نمی توان این واقعیت را انکار کرد که عدالت‌طلبان تاکنون توانسته اند خود را به عنوان یک جریان اورگانیک و نزدیک به طبقات آسیب‌پذیر جا بیاندازند و صراحت و عدم تناقض رفتاری آنها در موضوع فساد همواره یکی از برگ های برنده آنها بوده است.
خبرگزاری فارس نیز اصالت فایل صوتی فاش شده را تایید کرده ولی با پررنگ کردن نقش عیسی شریفی در ماجرای فساد 8 تریلیون تومانی، نسبت به تلاش‌های آقای قالیباف بی‌توجهی کرده است. این در حالیست که سردار ذولقدرنیا تاکید می کند که قالیباف به وی فشار وارد کرده بوده تا اسناد جعلی را امضاء کند و عملا سرپوشی بر تخلف تریلیونی هلیدینگ یاس بگذارد.
خبرگزاری فارس در یادداشت دیگری اظهار داشته که هلدینگ یاس به این علت تاسیس شده بود تا از طریق اجرای پروژه‌های عمرانی، منابع مالی لازم را برای پشتیبانی از جبهه مقاومت در مقابله با داعش و تکفیری‌ها تامین کند. برغم این امر، شرکت یاس نتوانست بطور کامل در اهداف اقتصادی خود موفق شود و از طرفی چون بیرون از ساختار سپاه و شهرداری ایجاد شده بود، سیستمهای نظارتی این دو نهاد نتوانسته بودند نظارت موثری را در حین فعالیت این شرکت داشته باشند. این یادداشت همه فساد مجموعه یاس را ناشی از عملکرد محمود سیف (محمود سجادی‌نیا) و عیسی شریفی قلمداد می کند ولی بر اساس فایل صوتی، سردار قالیباف نقش موثری برای علنی نشدن این فساد داشته است.
باید توجه داشت که محمود سیف (سجادی‌نیا) و عیسی شریفی به عنوان دو نفر اصلی در تخلف مورد پیگیر قضایی قرار گرفتند و عیسی شریفی به 20 سال زندان محکوم شد ولی تنها به رد مال 480 میلیارد تومان محکوم گردید. سوال اینجاست که چرا دادگاه پیگیر این پول نشد و مساعدان تخلف را دادگاهی نکرد؟ براساس گزارش‌هایی که در اواخر سال گذشته منتشر شد، نزدیک به 586 میلیارد تومان بدهی متهمان در قالب املاک و مستغلات بر اساس ارزش زمان وقوع جرم (سال‌های 1392 تا 1395) به بیت المال مسترد شده است. بر این اساس سرنوشت بیش از 7 هزار و 400 میلیون تومان از تخلف هلدینک یاس هنوز نامعلوم است!
بر اساس اطلاعیه اسفند ماه سازمان قضائی نیروهای مسلح، محمود سیف، عیسی شریفی، محمود خاکپور و مسعود مهردادی به ترتیب به 30، 20، 5 و 2 سال حبس محکوم شده اند و حکم صادره نسبت به 3 متهم دیگر پرونده نقض و جهت رسیدگی به شعبه هم‌عرض ارجاع شد. آیا سردار آبرومند هم از جمله متهمانی است که نامش در اطلاعیه سازمان قضائی نیروهای مسلح نیامده است؟ به هر حال بر اساس فایل صوتی، ایشان یکی از متهم اصلی پرونده یاس محسوب می شوند، ولی حضور ایشان به عنوان دستیار ریاست مجلس در امور آبادانی و پیشرفت احتمالا به این معنی است که ایشان هیچگاه مورد پیگرد قضائی قرار نگرفته اند.
مفقود شدن 8 هزار میلیارد تومان، ضرر بسیار بزرگی به اقتصاد کشور وارد می‌کند، ولی ضرر بزرگتر، از میان رفتن سرمایه اجتماعی است. در واکنش به فایل صوتی فاش شده، گروه‌های سیاسی سکوت کرده‌اند و سپاه دست به توجیه زده است و مردم باز هم یک گام از حاکمیت فاصله گرفتند. گروه های سیاسی و کنشگران اجتماعی باید برای حفظ حداقل‌ها هم که شده، درمقابل پرونده فساد یاس و موارد مشابه سکوت نکنند. ناامیدی از تاثیرگذاری و یا ترس از اقدامات تلافی‌جویانه نمی تواند توجیهی برای سکوت باشد. نباید از یاد برد که آنان که باد می کارند، توفان درو می کنند و اگر خشکسالی ناامیدی اجتماعی به توفان خشم عمومی بیانجامد، دیگر نه از تاک، نشان خواهد ماند، نه از تاک‌نشان...
